Producent wyposażenia sanitarnego
Producent wyposażenia sanitarnego
Światowy Dzień Toalet — to brzmi jak jedno z humorystycznych quazi-świąt w rodzaju Dnia Sprzątania Biurka czy Dnia Pizzy. W rzeczywistości jednak nie ma z nimi nic wspólnego. Co więcej, święto to zostało ustanowione przez zgromadzenie ogólne ONZ w celu zwrócenia uwagi na pewien bardzo istotny problem.
Żyjemy w czasach niewiarygodnego postępu technologicznego. Wynalazki, które jeszcze kilkadziesiąt, a nawet kilkanaście lat temu mogły sprawiać wrażenie futurystycznych fantazji, dziś są stałym elementem naszej codzienności. Funkcjonując w takiej rzeczywistości, trudno jest uwierzyć, że ponad 40% populacji świata nie ma dostępu własnej toalety. Każdego roku tysiące ludzi umiera z powodu chorób będących konsekwencją złych warunków sanitarnych i braku możliwości odpowiedniego zadbania o higienę.
Od lat powstają inicjatywy, których celem jest dążenie do podwyższenia standardów ubikacji na świecie, zwłaszcza w krajach rozwijających się. Aby szerzyć świadomość w tej kwestii oraz zwrócić uwagę opinii publicznej na ten problem, od 2013 roku obchodzony jest Światowy Dzień Toalety. Co warto wiedzieć na jego temat?
Światowy Dzień Toalet przypada co roku tego samego dnia, tj. 19 listopada. Święto to zostało ustanowione w 2013 roku przez Zgromadzenie Ogólne ONZ, na podstawie rezolucji A/RES/67/291.
Światowy Dzień Toalet co roku obchodzony jest pod innym hasłem. Jednocześnie inne organizacje międzynarodowe oraz wiele stowarzyszeń, firm i aktywistów prowadzi własne kampanie informacyjne i organizuje 19 listopada różne wydarzenia o różnorodnej tematyce związanej z toaletami w domach i miejscach publicznych.
Historia Dnia Toalet jest stosunkowo krótka. Rozpoczyna się w 2001 roku. To właśnie wtedy w Singapurze została powołana Światowa Organizacja Toaletowa, która podjęła się prowadzenia walki o podwyższanie standardów ubikacji na całym świecie. Organizacja ta kładzie szczególny nacisk na ogólnodostępne łazienki w przestrzeni publicznej oraz podstawową infrastrukturę wodno-kanalizacyjną. Jej założyciel, Jack Sim, od samego początku organizował regularne konferencje, których celem było zwrócenie uwagi opinii publicznej oraz organizacji międzynarodowych na takie problemy jak brak dostępu do własnej lub choćby czystej toalety (co jest udziałem niemal 40% ludzi na świecie). Okazało się, że to, co większość z nas uważa za standard — higieniczne urządzenia sanitarne z papierem toaletowym i bieżącą wodą — dla ogromnej części ludzkości nadal jest luksusem.
Podnoszono też kwestie związane ze zdrowiem publicznym, np. brak zapewnionego dostępu do czystej wody w miejscach publicznych oraz domach, sprawiający, że co roku tysiące dzieci umiera na choroby spowodowane złymi warunkami sanitarnymi.
Z czasem działania organizacji zaczęły przynosić realne efekty. Jednym z nich było przyjęcie przez Zgromadzenie Ogólne ONZ projektu A/67/L.75 pt. „Urządzenia sanitarne dla wszystkich”. Miało to miejsce w 2013 roku. W tym samym czasie powstała rezolucja A/RES/67/291, ustanawiająca 19 listopada każdego roku Światowym Dniem Toalet.
Głównym celem obchodów Światowego Dnia Toalet jest zwracanie uwagi na problemy środowiskowe i społeczne związane z brakiem zapewnionego dostępu do urządzeń sanitarnych. Ponad jedna trzecia populacji świata zmuszona jest załatwiać swoje potrzeby fizjologiczne w warunkach urągających godności oraz podstawowym zasadom higieny. To z kolei przyczynia się m.in. do zanieczyszczenia wody pitnej, a w konsekwencji — rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych, które często wręcz dziesiątkują społeczeństwa w krajach rozwijających się.
Światowa Organizacja Toaletowa nie zaprzestaje też prowadzenia walki o podwyższenie standardów ubikacji na świecie, ze szczególnym uwzględnieniem szaletów publicznych.
To, jak ważny jest dostęp do toalety, pokazują dane podawane przez UNICEF, które przywoływano również podczas jednego ze Światowych Dni Toalety. Brak sanitariatów oraz odpowiednich środków higienicznych sprawia, że w niektórych regionach dziewczynki, które zaczynają miesiączkować, muszą z tego powodu opuszczać lekcje. To z kolei ma tak dalekosiężne skutki jak niższy poziom wykształcenia i mniejsze szanse na zdobycie pracy w wieku dorosłym. Skala tego problemu jest ogromna. Przykładowo, w Kenii aż 60% uczennic nie chodzi do szkoły w czasie menstruacji.
Jak widać, podwyższanie standardów ubikacji na świecie nie tylko chroni przed śmiertelnymi chorobami. Pozwala też zapobiegać skutkom społecznym, takim jak utrudniony dostęp do edukacji, a także chronić prawo człowieka do osobistego bezpieczeństwa i godności.
