Toalety w miejscach publicznych należą do tych miejsc, których wyposażenie musi spełniać rygorystyczne normy dotyczące higieny, komfortu oraz bezpieczeństwa. Dotyczy to również łazienek znajdujących się na stacjach metra. Do niedawna znajdujące się na dworcach i stacjach toalety kojarzyły się głównie z brudem i nieprzyjemnym zapachem. Obecnie projektowaniem tego typu przestrzeni zajmują się doświadczeni architekci, a elementy ich wyposażenia zwracają uwagę wysoką jakością oraz ciekawym wzornictwem.
Do najczęściej występujących problemów w miejscach takich jak toalety w metrze należą trudności w utrzymaniu pomieszczeń oraz poszczególnych sprzętów w czystości, zbyt ciasne przejścia i kabiny oraz brak odpowiedniej wentylacji. Najczęściej jest to konsekwencją błędów popełnionych już na etapie projektowania pomieszczenia.
W przypadku toalety w metrze lub na dworcu należy wziąć pod uwagę, że każdego dnia korzystać będzie z niej wiele osób z różnych grup społecznych ? kobiet, mężczyzn, dzieci oraz osób z niepełnosprawnościami. Konieczne jest wzięcie pod uwagę specyficznych potrzeb każdej z nich. Pozwoli to na stworzenie przyjaznej i bezpiecznej przestrzeni.
Zasady projektowania toalet w metrze są bardzo podobne, jak w przypadku innych łazienek publicznych. Dokładne wymogi określone zostały w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku, dotyczące warunków technicznych oraz minimalnych wymiarów pomieszczeń higieniczno-sanitarnych oraz elementów ich wyposażenia.
Przy projektowaniu toalet w metrze należy pamiętać, że wartości podane w Rozporządzeniu, takie jak wymiary kabin ustępowych czy przestrzeni manewrowej dla osób z niepełnosprawnościami, to jedynie niezbędne minimum. Aby zapewnić użytkownikom maksymalny komfort, powierzchnie te powinny być nieco większe, niż jest to wymagane.
Przepisy wymagają, aby toalety w metrze znajdowały się w pomieszczeniach o wysokości minimum 2,5 metra. Prowadzące do nich drzwi powinny zamykać się samoczynnie ? nie dopuszcza się stosowania modeli przesuwnych lub składanych.
Posadzki oraz ściany w pomieszczeniu muszą być pokryte zmywalnym, nienasiąkliwych oraz (w przypadku podłóg) nieśliskim materiałem, takim jak np. płytki ceramiczne lub gres. Również ścianki oddzielające od siebie poszczególne kabiny ustępowe muszą być wykonane ze zmywalnego i odpornego na wilgoć materiału.
Podobnie jak w innych ustępach publicznych, w toalecie w metrze wymagany jest montaż minimum jednej miski ustępowej na 20 kobiet, minimum jednej miski oraz jednego pisuaru na 30 mężczyzn, a także co najmniej jednej umywalki na 20 osób. Przynajmniej jedna kabina powinna być przystosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych poprzez zastosowanie odpowiednich sanitariatów oraz akcesoriów takich jak poręcze i uchwyty.
Umywalki mogą znajdować się w przedsionku, które oddziela ciąg komunikacyjny od pomieszczenia, w którym umieszczono kabiny oraz pisuary. W praktyce jest to również najwygodniejsze rozwiązanie.
Wyposażenie toalety w metrze powinno składać się z urządzeń i akcesoriów, które pozwalają zmniejszyć do minimum ryzyko przenoszenia chorobotwórczych drobnoustrojów między poszczególnymi użytkownikami. Najbardziej higieniczne są rozwiązania bezdotykowe. Dotyczy to szczególnie takich elementów wyposażenia toalet w metrze jak dozowniki do mydła, armatura łazienkowa, pojemniki na ręczniki papierowe i suszarki do rąk. Z kolei takie elementy jak umywalki, miski ustępowe czy pisuary muszą być wykonane z materiałów, które można poddawać częstej dezynfekcji ? jak na przykład sanitariaty ze stali.
W toalecie publicznej nie może też zabraknąć takich akcesoriów jak podajniki papieru toaletowego, przewijak dla niemowląt, szczotki do WC i kosze na śmieci. Coraz większą popularnością cieszą się także dozowniki nakładek sedesowych.
Chcąc jeszcze bardziej podnieść poziom higieny w toaletach w metrze, warto zwrócić uwagę na sposób uzupełniania dozownika do mydła w płynie. Modele napełniane tradycyjnie, poprzez przelanie zapasu z opakowania zbiorczego do dozownika, nie są najlepszym rozwiązaniem. Istnieje bowiem ryzyko zanieczyszczenia płynu. Znacznie bardziej higieniczne są dozowniki z systemami próżniowymi. Wymienia się cały wkład lub kartridż, a znajdujący się wewnątrz preparat nie ma kontaktu z powietrzem ani unoszącymi się w nim zanieczyszczeniami. Jest to również znaczne ułatwienie dla personelu zajmującego się utrzymaniem toalety w czystości ? kluczowej, by stanowiła ona naprawdę bezpieczną przestrzeń.
Czytaj także:
English
Český
Deutsch
Español
Français
Italiano
Український
Svenska
Română